kamβozə̑ktem
{verb II} [Generate paradigm] 1. {transitive} to drop
♦ kid gə̑č́ kamβozə̑ktem {verb II} to drop from one's hand
♦ knigam kamβozə̑ktem {verb II} to drop a book
♦ küβarə̑š kamβozə̑ktem {verb II} to drop on the floor
2. to throw to the ground, to make something fall to the ground
♦ iktaž-köm mlandə̑mbake kamβozə̑ktem {verb II} to floor, to bring down
--"PARENT"--> kamβozam