тушма•н
{noun} [Generate paradigm] 1. enemy, opponent, foe
♢ ту•дын шу•ко тушма•нже у•ло {sentence} (s)he has many enemies
♢ мера•ҥын тушма•нже - пи•ре {sentence} the wolf is the enemy of hares
♦ икта•ж-кӧ гыч тушма•ным ышта•ш (-ем) {verb II} to make an enemy of somebody
♦ класс тушма•н {noun} class enemy
♦ оса•л тушма•н {noun} mortal enemy
♦ тушма•н лия•ш (-ям) {verb I} to become an enemy
♦ тушманла•н шотла•ш (-ем) {verb II} to consider someone an enemy
♦ тушма•ным сеҥа•ш (-ем) {verb II} to defeat an enemy
♦ тушма•ныш савырна•ш (-ем) {verb II} to become an enemy
~ USAGE AS A MODIFIER ~
♦ тушма•н айде•ме {noun} hostile person
♦ тушма•н шӱ•лыш {noun} hostile attitude
♦ тушма•н батаре•й {noun} enemy battery
♦ тушма•н самолё•т {noun} enemy aircraft
♦ тушма•н танк {noun} enemy tank