βije•š
{наречий} 1. by force, involuntary, against one's will
♦ βije•š pure•m {кокымшо спряжениян глагол} to rush in, to burst in; to invade
♦ βije•š pə̑zə̑re•m {кокымшо спряжениян глагол} to rape
♦ βije•š ə̑štə̑kte•m {кокымшо спряжениян глагол} to force, to insist
♦ ikta•ž-köla•n ikta•ž-mom βije•š ə̑štə̑kte•m {кокымшо спряжениян глагол} to force someone to do something
♦ ikta•ž-kön deč́ ikta•ž-mom βije•š nala•m {икымше спряжениян глагол} to take something from someone by force
♦ reše•nijə̑m βije•š luktə̑kte•m {кокымшо спряжениян глагол} to force a decision, to bring a matter to a head
--"ТЫГАЙ ШОМАК ГЫЧ"--> βij