чарагута•н
{лӱм мут} [Generate paradigm] 1. person with a bare bottom, person with a bare behind
2. {вончештарыме} beggar, pauper
♢ пожа•р деч вара• чарагута•н кодна• {ойлончо} the fire left us beggars
--"ТЫГАЙ ШОМАК ГЫЧ"--> чара•
--"ТЫГАЙ ШОМАК ГЫЧ"--> кута•н