уте•н
{наречий} 1. very, extremely, a lot, violently
♦ уте•н лӱда•ш (-ам) {икымше спряжениян глагол} to panic
♦ уте•н шорта•ш (-ам) {икымше спряжениян глагол} to sob
♦ шӱм уте•н {наречий} {set phrase} extremely, violently, with all one's strength
--"ТЫГАЙ ШОМАК ГЫЧ"--> ута•ш (-ем) [1]