атама•н
{лӱм мут} {руш кӱсынлымӧ шомак} [Generate paradigm] 1. ringleader, head, leader
{историй} ♦ атаманла•н шотла•ш (-ем) {кокымшо спряжениян глагол} to regard someone as the leader
2. ataman, commander in the Cossack army