венчайыкта•ш (-ем)
{кокымшо спряжениян глагол} [Generate paradigm] 1. {переходный} to wed someone
♢ о•жно ту•лык ӱ•дырым ту•дын ке•лшымыж деч посна• венчайыкте•ныт {ойлончо} earlier, orphan girls were wed without their consent
--"ТЫГАЙ ШОМАК ГЫЧ"--> венчая•ш (-ем)