воштыраҥа•ш (-ам)
{икымше спряжениян глагол} [Generate paradigm] 1. to become leafless, to lose leaves, to become bare
♢ ты•гыде пуше•ҥге воштыра•ҥын {ойлончо} the small tree lost its leaves
--"ТЫГАЙ ШОМАК ГЫЧ"--> во•штыр