ирланаш (-ем)
{кокымшо спряжениян глагол} [Generate paradigm] 1. {ботанике} to become wild, to run wild, to degenerate
♢ йӱштӧ деч вара олмапу-влак кылмен кошкышт, йымач лекше укшышт ирланышт {ойлончо} after the cold, the apple trees withered, shoots from below ran wild
2. {вончештарыме} to fly into a rage
♢ самырык рвезе чылашт ончылно ирлана {ойлончо} the young man flew into a rage in public
3. {вончештарыме} to avoid, to shun, to keep away from
♢ чодыраште шкетын икмыняр жап илымеке, калык деч ирланен {ойлончо} after living in the forest alone for some time, (s)he avoided people
--"ТЫГАЙ ШОМАК ГЫЧ"--> ирлаш (-ем)