каласен-каласыде
{наречий} 1. not speaking to the end, not finishing what one was saying
♦ каласен-каласыде лектын каяш (-ем) {кокымшо спряжениян глагол} to leave without speaking to the end
--"ТЫГАЙ ШОМАК ГЫЧ"--> каласаш (-ем)