каркала•ш (-ем) [1]
{кокымшо спряжениян глагол} {икмыняр гана ышталтше} [Generate paradigm] 1. to open wide (eyes, mouth), to stare, to gape
♦ шем шинча•м каркала•ш (-ем) {кокымшо спряжениян глагол} to open one's black eyes wide
2. to caw, to croak
♢ кора•к вуй ӱмбалне•м каркала• {ойлончо} the crow is cawing above my head
--"ТЫГАЙ ШОМАК ГЫЧ"--> кара•ш (-ем)