пуштыкта•ш (-ем)
{кокымшо спряжениян глагол} [Generate paradigm] 1. to order to kill, to have someone killed
♢ ту•до поли•тикым пуштыкте•н {ойлончо} (s)he had the politician killed
--"ТЫГАЙ ШОМАК ГЫЧ"--> пушта•ш (-ам)