toŋ
{описательный} {наречий} 1. (ringing blow)
♦ č́a•ŋə̑m toŋ pere•m {кокымшо спряжениян глагол} to ring a bell
2. motionlessly, still
♦ toŋ šinč́e•m {кокымшо спряжениян глагол} to sit still