умба•ч(ын)
{наречий} 1. from afar, from a distance
♦ умба•чак кычкыра•ш (-ем) {кокымшо спряжениян глагол} to shout from afar
♦ умба•чын солна•ш (-ем) {кокымшо спряжениян глагол} to be heard from afar
--"ТЫГАЙ ШОМАК ГЫЧ"--> умба•л