вужгыкташ (-ем)
{verb II} [Generate paradigm] 1. to stir, to stir up, to scatter
♢ мардеж йогышо лышташым вужгыкта {sentence} the wind scatters the fallen leaves
2. to fall heavily (snow)
♢ ӱмаште телым лум чотак вужгыктен {sentence} heavy snow fell last winter
~ ASPECTUAL CONVERB CONSTRUCTIONS ~
// вужгыктен пытараш (-ем) {verb II} {perfective} (see above)
♢ омсам почмо дене мардеж чыла документым вужгыктен пытарен {sentence} the wind scattered the documents when the door was opened
--"PARENT"--> вужгаш (-ем)
