акшар сущ. 1) белая глина; мел || меловой акшарны обой белән алыштыру — заменять мел обоями (на обои) 2) ирон. белила (ед. нет), пудра 3) побелка стенаның акшары купкалаган — побелка на стене кое-где пооблупилась акшарга буялу (буялып бетү) — перепачкаться мелом
Ш. Н. Асылгараев, Ф. А. Ганиев, М. З. Закиев, К. М. Миннуллин, Д. Б. Рамазанова 2007: Татарско-русский словарь; Институт языка, литературы и искусства им. Г. Ибрагимова; Kazan. (2 volumes, 726 + 728 pages, ~56000 entries)