аннан-моннан нареч. 1) у (от) кого попало (придётся) (узнавать о чём, ком), с кого попало (придётся) (требовать, брать что) аннан-моннан сорашып җыйган мәгълүмат — сведения, собранные путём расспросов (у) кого попало 2) кто откуда, из (с) разных (всяких) мест аннан-моннан җыелган сезонлы эшчеләр — сезонные работники, собравшиеся кто откуда; сезонники, которые собрались из (с) разных (всяких) мест 3) откуда (где) попало; из разных (всяких) мест; в разных (всяких) местах; отовсюду материалны аннан-моннан ташып әмәлләгән сарай — сарайчик, сколоченный из материала, собранного где попало 4) см. аннан-моннан гына •• - аннан-моннан гына - аннан-моннан җыелган - аннан-моннан гына җыелган - аннан-моннан табылган - аннан-моннан гына табылган - аннан-моннан килгән - аннан-моннан гына килгән
Ш. Н. Асылгараев, Ф. А. Ганиев, М. З. Закиев, К. М. Миннуллин, Д. Б. Рамазанова 2007: Татарско-русский словарь; Институт языка, литературы и искусства им. Г. Ибрагимова; Kazan. (2 volumes, 726 + 728 pages, ~56000 entries)