ачыттыру I понуд. от ачыту I II перех. 1) саднить; жечь, пожечь; резать; есть, разъедать/разъесть (о дыме, запахе, испарениях и т. п.) || саднящая (жгучая) боль, жжение; резь кычыткан ачыттыра — крапива саднит (жжёт) җил битләрне ачыттыра — ветер режет лицо төтен дә күзне ачыттыра — дым тоже глаза ест 2) горчить безл. бу тәмәке телне үк ачыттыра — от этого табака даже на языке горчит
Ш. Н. Асылгараев, Ф. А. Ганиев, М. З. Закиев, К. М. Миннуллин, Д. Б. Рамазанова 2007: Татарско-русский словарь; Институт языка, литературы и искусства им. Г. Ибрагимова; Kazan. (2 volumes, 726 + 728 pages, ~56000 entries)