баскын сущ. 1) набег, налёт, разбой, внезапное нападение (с целью грабежа и т. п.) күчмәчеләрнең баскыннары — набеги кочевников 2) диал. налётчик; см. тж. баскынчы баскын ясау — совершать (организовать) набег, налёт, нападение
Ш. Н. Асылгараев, Ф. А. Ганиев, М. З. Закиев, К. М. Миннуллин, Д. Б. Рамазанова 2007: Татарско-русский словарь; Институт языка, литературы и искусства им. Г. Ибрагимова; Kazan. (2 volumes, 726 + 728 pages, ~56000 entries)