беренчелек сущ.; в разн. знач. первенство, первое место шахмат буенча беренчелекне яулау — выиграть первенство по шахматам беренчелек өчен уйнау — разыгрывать первенство дөнья беренчелеге чемпионаты — чемпионат мирового первенства
Ш. Н. Асылгараев, Ф. А. Ганиев, М. З. Закиев, К. М. Миннуллин, Д. Б. Рамазанова 2007: Татарско-русский словарь; Институт языка, литературы и искусства им. Г. Ибрагимова; Kazan. (2 volumes, 726 + 728 pages, ~56000 entries)