берәү I числ.; собир. один, одна, одно син минем берәү генәм — ты у меня один II мест. неопр.; разг.; преимущ. о людях 1) один (одна), кто-то; некто берәү җырлый — кто-то поёт берәүләргә барып киләм — схожу к одним (знакомым) 2) кто-нибудь сиңа берәү хат язса, җавап язарсыңмы? — если кто-нибудь тебе напишет письмо, ты ответишь? 3) а) мн. ч. одни, некоторые •• берәүләр мал җыя, берәүләр капчык тегә — погов. одни (некоторые) собирают добро, а другие (некоторые) шьют мешки б) эвф. кто-то берәүләрнең йокысы килгән — кто-то хочет спать
Ш. Н. Асылгараев, Ф. А. Ганиев, М. З. Закиев, К. М. Миннуллин, Д. Б. Рамазанова 2007: Татарско-русский словарь; Институт языка, литературы и искусства им. Г. Ибрагимова; Kazan. (2 volumes, 726 + 728 pages, ~56000 entries)