борынгы прил. 1) а) старинный, старый, древний, стародавний; исконный, извечный, былой, доисторический борынгы тарих, борынгы заман тарихы — древняя история борынгы акчалар — древние монеты борынгы гадәт (йола) — старая традиция; старинный обряд (обычай, пережиток) борынгы заманнардан бирле — со стародавних времён борынгы нәсел — старинный род б) в знач. сущ.; мн. борынгылар древние борынгылар культурасы (сәнгате) — культура (искусство) древних 2) былой, прежний борынгы заманнарда — в прежние времена • - борынгы баба - борынгы буыннар - борынгы тел - борынгы телләр - борынгы татар теле - борынгы татар әдәбияты - борынгының борынгысы - борынгыны искә төшерү
Ш. Н. Асылгараев, Ф. А. Ганиев, М. З. Закиев, К. М. Миннуллин, Д. Б. Рамазанова 2007: Татарско-русский словарь; Институт языка, литературы и искусства им. Г. Ибрагимова; Kazan. (2 volumes, 726 + 728 pages, ~56000 entries)