булмаган 1. прил. неспособный, бездарный, беспомощный, бестолковый || разг. растяпа, размазня, шляпа әй булмаган, булмаган! — эх растяпа, растяпа! 2. разг. нерасторопный, непроворный, непредприимчивый; вялый, медлительный аның олы кызы бигрәк булмаган — старшая дочь у неё очень нерасторопная
Ш. Н. Асылгараев, Ф. А. Ганиев, М. З. Закиев, К. М. Миннуллин, Д. Б. Рамазанова 2007: Татарско-русский словарь; Институт языка, литературы и искусства им. Г. Ибрагимова; Kazan. (2 volumes, 726 + 728 pages, ~56000 entries)