буранлау обычно безл. мести (о метели), вьюжить; буранить иртәдән бирле буранлап тора — с утра метёт кыш кинәт буранларга тотынды — зима вдруг начала вьюжить - буранлый башлау
Ш. Н. Асылгараев, Ф. А. Ганиев, М. З. Закиев, К. М. Миннуллин, Д. Б. Рамазанова 2007: Татарско-русский словарь; Институт языка, литературы и искусства им. Г. Ибрагимова; Kazan. (2 volumes, 726 + 728 pages, ~56000 entries)