бәндә сущ.; уничиж. 1) а) человечина; человечишка; жалкий человек өйрәтте халык безне кыюлыкка, бәндә түгел, кеше булырга — научил нас народ смелости, быть не человечишкой, а человеком б) раб, рабыня мин синең бәндәң — я твой раб 2) уст. человек ниндидер яхшы бәндә су кертеп куйган — какой-то хороший человек воду принёс •• бәндәгә бәндә булу — быть в самом униженном положении (букв. быть рабом раба)
Ш. Н. Асылгараев, Ф. А. Ганиев, М. З. Закиев, К. М. Миннуллин, Д. Б. Рамазанова 2007: Татарско-русский словарь; Институт языка, литературы и искусства им. Г. Ибрагимова; Kazan. (2 volumes, 726 + 728 pages, ~56000 entries)