елдырым I сущ. 1) зарница; сухая молния; см. тж. аҗаган 2) диал. яшен II прил.; разг. ловкий, пронырливый, хитрый елдырым егет икәнсең — ты, оказывается, пронырливый парень
Ш. Н. Асылгараев, Ф. А. Ганиев, М. З. Закиев, К. М. Миннуллин, Д. Б. Рамазанова 2007: Татарско-русский словарь; Институт языка, литературы и искусства им. Г. Ибрагимова; Kazan. (2 volumes, 726 + 728 pages, ~56000 entries)