закон сущ. 1) закон, законодательство закон нар җыелмасы — свод законов закон нигезендә — на основе закона гамәлдәге закон — действующее (существующее) законодательство хезмәт турындагы закон — законодательство о труде 2) закон; указ, веление командир боерыгы - закон — приказ командира - закон аның сүзе миңа закон түгел — его слово мне не указ 3) закон диалектика законы — закон диалектики табигать законнары — законы природы закон белән — законно закон белән билгеләнгән (куелган) — указный закон белән тыелган — запрещённый (законом); нелегальный • - закон бозу - закон бозучы - закон буенча - закон итеп кабул ителгән - закон итеп кабул итү - закон тәртибе - закон чыгару - законнар чыгару - закон чыгару органнары - закон га каршы - закон га каршы булу - законга сыймау - закон га туры китерү - закон нан тыш - закон нар белгече - закон нар белеме •• закон сату — права качать, лясы точить
Ш. Н. Асылгараев, Ф. А. Ганиев, М. З. Закиев, К. М. Миннуллин, Д. Б. Рамазанова 2007: Татарско-русский словарь; Институт языка, литературы и искусства им. Г. Ибрагимова; Kazan. (2 volumes, 726 + 728 pages, ~56000 entries)