зефир I сущ.; поэт.; см. тж. саба җиле зефир, лёгкий утренний ветерок II 1. сущ.; текст. зефир зефир дан күлмәк тегү — шить рубашку из зефира 2. прил.; прям.; перен. зефировый зефир күлмәк — зефировое платье зефир күлмәк кигән яшь каеннар поэт. — молодые берёзы в зефировом одеянии III сущ.; биол. зефир (бабочка) каен зефиры — берёзовый зефир имән зефиры — дубовый зефир IV сущ.; кул. зефир ак зефир — белый зефир бер тартма зефир алдым — купил коробку зефира
Ш. Н. Асылгараев, Ф. А. Ганиев, М. З. Закиев, К. М. Миннуллин, Д. Б. Рамазанова 2007: Татарско-русский словарь; Институт языка, литературы и искусства им. Г. Ибрагимова; Kazan. (2 volumes, 726 + 728 pages, ~56000 entries)