зират сущ. кладбище || кладбищенский зират печәнен чабу — косить сено на кладбище мәетен зиратка кертмәү — не дать хоронить на общем кладбище авыл зираты — деревенское кладбище зират капкасы — кладбищенские ворота - зират сакчысы - зират юлы
Ш. Н. Асылгараев, Ф. А. Ганиев, М. З. Закиев, К. М. Миннуллин, Д. Б. Рамазанова 2007: Татарско-русский словарь; Институт языка, литературы и искусства им. Г. Ибрагимова; Kazan. (2 volumes, 726 + 728 pages, ~56000 entries)