зыяндаш сущ.; мед. падучая, падучая болезнь, припадок; эпилепсия - зыяндаш авыруы - зыяндаш чире - зыяндаш авырулы - зыяндаш авырулы кеше - зыяндаш булу - зыяндаш зәхмәте - зыяндашы тоту - зыяндашы килү - зәхмәте килү •• бизгәктән котылган зыяндашка тотылган — посл. избавился от лихорадки, подвергся эпилепсии
Ш. Н. Асылгараев, Ф. А. Ганиев, М. З. Закиев, К. М. Миннуллин, Д. Б. Рамазанова 2007: Татарско-русский словарь; Институт языка, литературы и искусства им. Г. Ибрагимова; Kazan. (2 volumes, 726 + 728 pages, ~56000 entries)