каземат сущ.; спец.; в разн. знач. каземат || казематный снаряд казематка төште — снаряд попал в каземат артиллерия казематка урнаштырылган — артиллерия расположена в каземате тоткын крепостьның бер кешелек казематында — заключённый (находится) в одиночном каземате крепости
Ш. Н. Асылгараев, Ф. А. Ганиев, М. З. Закиев, К. М. Миннуллин, Д. Б. Рамазанова 2007: Татарско-русский словарь; Институт языка, литературы и искусства им. Г. Ибрагимова; Kazan. (2 volumes, 726 + 728 pages, ~56000 entries)