карчыга сущ.; зоол. ястреб || ястребиный күктә карчыга күренде — на небе показался ястреб карчыга каурые — ястребиное перо карчыга оясы — ястребиное гнездо - карчыга баласы •• карчыга борын — крючковатый нос карчыга булып ташлану — кинуться ястребом карчыга кебек — как ястреб карчыгадан калган тавык шикелле — обтрёпанный, оборванный (о человеке, букв. как курица, оставшаяся после ястреба)
Ш. Н. Асылгараев, Ф. А. Ганиев, М. З. Закиев, К. М. Миннуллин, Д. Б. Рамазанова 2007: Татарско-русский словарь; Институт языка, литературы и искусства им. Г. Ибрагимова; Kazan. (2 volumes, 726 + 728 pages, ~56000 entries)