карындык сущ. 1) перепонка (сделанная из брюховины животных) карындык тәрәзә — окно, затянутое перепонкой карындыкка төрелгән май — масло, завёрнутое в перепонку 2) анат.; разг. детское место, плацента бәхетле буласы бала карындыгын башына киеп туа — (посл.) счастливый ребёнок рождается в рубашке (в плаценте) • - карындык боз
Ш. Н. Асылгараев, Ф. А. Ганиев, М. З. Закиев, К. М. Миннуллин, Д. Б. Рамазанова 2007: Татарско-русский словарь; Институт языка, литературы и искусства им. Г. Ибрагимова; Kazan. (2 volumes, 726 + 728 pages, ~56000 entries)