качкын 1. сущ. беглец, беглый; дезертир урманда качкыннар күп — в лесу много беглецов 2. прил. 1) беглый качкын крестьяннар — беглые крестьяне 2) убегающий, отбивающийся качкын сыер — корова, отбивающаяся от стада
Ш. Н. Асылгараев, Ф. А. Ганиев, М. З. Закиев, К. М. Миннуллин, Д. Б. Рамазанова 2007: Татарско-русский словарь; Институт языка, литературы и искусства им. Г. Ибрагимова; Kazan. (2 volumes, 726 + 728 pages, ~56000 entries)