кием I сущ. 1) одежда, одёжка прост. (вообще); платье, наряд || одёжный, платяной өске кием — верхняя одежда шкаф тулы кием — полный шкаф одежды, полный шкаф нарядов кием шкафы — платяной шкаф, гардероб кием кешене бизәсә дә, гүзәл итмәс — (посл.) одежда если и украшает человека, но красивым не делает 2) перен.; поэт. наряд чыршы-нарат үзләренең яшел киемендә — ели и сосны в своих зелёных нарядах • - кием калыбы - кием элгеч •• киемгә карап каршы алалар, акылга карап озаталар — (посл.) встречают по одёжке, провожают по уму II сущ. пара бер кием перчатка — одна пара перчаток өч кием туфли — три пары туфель ике кием чалбар — две пары брюк
Ш. Н. Асылгараев, Ф. А. Ганиев, М. З. Закиев, К. М. Миннуллин, Д. Б. Рамазанова 2007: Татарско-русский словарь; Институт языка, литературы и искусства им. Г. Ибрагимова; Kazan. (2 volumes, 726 + 728 pages, ~56000 entries)