киртләч-киртләч прил. 1) с зарубками, имеющий уступы (зубцы) киртләч-киртләч кар өемнәре — снежные сугробы с уступами киртләч-киртләч таш стеналар — каменные стены с зубцами 2) утёсистый (о горе, береге)
Ш. Н. Асылгараев, Ф. А. Ганиев, М. З. Закиев, К. М. Миннуллин, Д. Б. Рамазанова 2007: Татарско-русский словарь; Институт языка, литературы и искусства им. Г. Ибрагимова; Kazan. (2 volumes, 726 + 728 pages, ~56000 entries)