кич 1. сущ. 1) вечер иртәдән кичкә кадәр — с утра до вечера җәйге җылы кич — летний тёплый вечер кич җитте (булды) — наступил вечер; свечерело иртә кичтән хәерле — (посл.) утро вечера мудренее 2) со словами куну, йоклау ночевать авылда ике кич кунды — в деревне ночевал две ночи өч кич рәттән йокы күрмәдем — три ночи подряд не спал 2. нареч. вечером иртәгә кич — завтра вечером кич сәгать алтыда — вечером в шесть часов, в шесть часов вечера кич кенә кайту — вернуться поздно вечером бер кич — однажды вечером, как-то вечером иртә уңмаган кич уңмас, кич уңмаган һич уңмас — (посл.) кому не повезло утром, не повезёт и вечером, кому не повезло вечером - не повезёт никогда һич булганчы кич булсын — (посл.) лучше поздно, чем никогда - кич белән - кич булу - кич җитү - кич куну - кич кырын - кич утыру
Ш. Н. Асылгараев, Ф. А. Ганиев, М. З. Закиев, К. М. Миннуллин, Д. Б. Рамазанова 2007: Татарско-русский словарь; Институт языка, литературы и искусства им. Г. Ибрагимова; Kazan. (2 volumes, 726 + 728 pages, ~56000 entries)