козырёклау неперех. 1) отдавать/отдать честь; козырять/козырнуть 2) в знач. нареч. козырёклап козырьком яулыкны козырёклап бәйләү — завязывать платок козырьком кулны маңгайга козырёклап тоту — держать (прикладывать) руку козырьком
Ш. Н. Асылгараев, Ф. А. Ганиев, М. З. Закиев, К. М. Миннуллин, Д. Б. Рамазанова 2007: Татарско-русский словарь; Институт языка, литературы и искусства им. Г. Ибрагимова; Kazan. (2 volumes, 726 + 728 pages, ~56000 entries)