колаклы прил. 1) разг. с ушками, с наушниками (о шапке) см. тж. колакчынлы 2) в некоторых зоол. и бот. названиях ушастый колаклы ябалак — ушастый филин колаклы маймыл — ушастая обезьяна колаклы тал бот. — ушастая ива • - колаклы гайка - колаклы тюлень - колаклы ярканат
Ш. Н. Асылгараев, Ф. А. Ганиев, М. З. Закиев, К. М. Миннуллин, Д. Б. Рамазанова 2007: Татарско-русский словарь; Институт языка, литературы и искусства им. Г. Ибрагимова; Kazan. (2 volumes, 726 + 728 pages, ~56000 entries)