кучкыллы прил. 1) с тёмным, тёмно-красным отливом кучкыллы нурлар — лучи с тёмно-красным отливом (вечером) 2) смугловатый; загорелый (о лице) кучкыллы йөз — смугловатое лицо
Ш. Н. Асылгараев, Ф. А. Ганиев, М. З. Закиев, К. М. Миннуллин, Д. Б. Рамазанова 2007: Татарско-русский словарь; Институт языка, литературы и искусства им. Г. Ибрагимова; Kazan. (2 volumes, 726 + 728 pages, ~56000 entries)