кыдырмыш 1. сущ. и прил.; ист. бродяга, шатун, непоседа кыдырмыш аяктан языр, комагай кылкыннан языр — (посл.) бродяга лишится ног, обжора - глотки 2. прил. странствующий кыдырмыш сәүдәгәр — странствующий купец
Ш. Н. Асылгараев, Ф. А. Ганиев, М. З. Закиев, К. М. Миннуллин, Д. Б. Рамазанова 2007: Татарско-русский словарь; Институт языка, литературы и искусства им. Г. Ибрагимова; Kazan. (2 volumes, 726 + 728 pages, ~56000 entries)