кыйшык-мыйшык 1. диал.; прил. 1) кривой, косой (о лице, рте) 2) развалившийся (дом) 2. нареч. 1) криво, косо (об улыбке) 2) неестественным образом кыйшык-мыйшык кылану — кривляться (на разные лады)
Ш. Н. Асылгараев, Ф. А. Ганиев, М. З. Закиев, К. М. Миннуллин, Д. Б. Рамазанова 2007: Татарско-русский словарь; Институт языка, литературы и искусства им. Г. Ибрагимова; Kazan. (2 volumes, 726 + 728 pages, ~56000 entries)