кычкыру неперех. 1) а) кричать, окрикивать; реветь, орать, вопить || крик, окрик, вопль алай ук каты кычкырма — не кричи (не ори) так громко б) (дип кычкыру) прокричать (что-л.) (слова, замечания) 2) перен.; груб. покрикивать, окрикивать, накричать, бранить || крик, ругань, брань см. тж. кычкырыну 3) петь, пропеть - о петухах 4) диал. звать, приглашать см. тж. чакыру 5) в знач. нареч. кычкырып громко • - кычкырып җибәрү - кычкырып кую - кычкырып уку •• кычкырып торган хакыйкать — правда, ясная как день - кычкырып тору
Ш. Н. Асылгараев, Ф. А. Ганиев, М. З. Закиев, К. М. Миннуллин, Д. Б. Рамазанова 2007: Татарско-русский словарь; Институт языка, литературы и искусства им. Г. Ибрагимова; Kazan. (2 volumes, 726 + 728 pages, ~56000 entries)