кыш 1. сущ. зима || зимний кышка каршы — к зиме кыш көннәре — зимние дни кыш суыгы — зимний холод кыш керде — наступила зима 2. нареч. зимой җәй килмәсәк, кыш килербез — приедем если не летом, то зимой быел кыш — этой зимой; в эту зиму; нынешней зимой - кыш көне - кыш көнен - кыш чыгару - кыш чыгу - кышка керү - кышка чыдамлы •• кыш көне кар бирмәс — зимой снегу не выпросишь (одолжишь) (об очень скупом человеке) кышның корсагы зур (киң) — у зимы аппетит велик (о необходимости основательно запасаться на зиму)
Ш. Н. Асылгараев, Ф. А. Ганиев, М. З. Закиев, К. М. Миннуллин, Д. Б. Рамазанова 2007: Татарско-русский словарь; Институт языка, литературы и искусства им. Г. Ибрагимова; Kazan. (2 volumes, 726 + 728 pages, ~56000 entries)