күбә сущ. копна (куча сена, соломы) печәнне әйләндерү һәм күбәләргә җыю (өю) — ворошить и грести сено в копны кырда рәт-рәт салам күбәләре — на поле рядами стоят копны соломы - күбә җыю
Ш. Н. Асылгараев, Ф. А. Ганиев, М. З. Закиев, К. М. Миннуллин, Д. Б. Рамазанова 2007: Татарско-русский словарь; Институт языка, литературы и искусства им. Г. Ибрагимова; Kazan. (2 volumes, 726 + 728 pages, ~56000 entries)