көл сущ. зола, пепел || зольный, пепельный агач көле — древесная зола тәмәке көле — табачный пепел кайнар көл — горячий пепел; пепел с тлеющими углями тротуарга көл сибү — посыпать тротуар золой радиоактив көл — радиоактивный пепел; радиоактивные осадки көл селтесе — зольная щёлочь көл өеме — пепельная куча - көл булу - көл хәленә килү - көл кебек - көл савыты - көл суы - көл төсле - көл төсендәге - көл чүплеге - көлгә әйләндерү - көлгә әйләнү •• көл булып күккә очу — см. көлгә очу көл йоттыру — обмануть (кого-л.), подсунуть старьё көл киселү — см. көл кебек булу көл сипкәндәй булды — как (словно, будто) в воду канул көлдән торгызу — возродить из пепла көлдән төймә төю — мастер на все руки - көл кебек булу - көле күккә очу - көлен күккә очыру - көл итү - көлгә очу
Ш. Н. Асылгараев, Ф. А. Ганиев, М. З. Закиев, К. М. Миннуллин, Д. Б. Рамазанова 2007: Татарско-русский словарь; Институт языка, литературы и искусства им. Г. Ибрагимова; Kazan. (2 volumes, 726 + 728 pages, ~56000 entries)