көнләшү неперех. 1) ревновать, приревновать || ревность көнләшерлек сәбәпләр булу — иметь причины для ревности көнләшү мәхәббәтнең күләгәсе — (погов.) ревность - тень любви 2) завидовать; позавидовать (кому, чему-л.) || зависть көнләшеп әйтү — говорить от зависти иптәшенең уңышларыннан көнләшү — завидовать успехам товарища көнләшүдән нәрсә эшләргә белмәү — не знать, что делать от зависти 3) в знач. нареч. көнләшеп завистливо көнләшеп карау (күзәтү) — смотреть (наблюдать) завистливо • - көнләшә башлау - көнләшеп кую
Ш. Н. Асылгараев, Ф. А. Ганиев, М. З. Закиев, К. М. Миннуллин, Д. Б. Рамазанова 2007: Татарско-русский словарь; Институт языка, литературы и искусства им. Г. Ибрагимова; Kazan. (2 volumes, 726 + 728 pages, ~56000 entries)