риваять сущ. 1) фольк. предание; легенда, сказание; версия борынгыдан килгән риваять — древнее предание Казан тарихына караган риваятьләр — легенды (версии) по истории Казани татар (халык) риваятьләре — предания татарского народа 2) разг. слух, молва; сказка (перен.) тереклек суы хакындагы риваятьләр — сказки о живой воде • - риваять итү - риваять кылу
Ш. Н. Асылгараев, Ф. А. Ганиев, М. З. Закиев, К. М. Миннуллин, Д. Б. Рамазанова 2007: Татарско-русский словарь; Институт языка, литературы и искусства им. Г. Ибрагимова; Kazan. (2 volumes, 726 + 728 pages, ~56000 entries)