рухсыз 1. прил. 1) а) бездуховный б) безжизненный, мёртвый (перен.), полумёртвый; тусклый рухсыз караш — безжизненный взгляд, потухший взор рухсыз күзләр — тусклые глаза 2) вялый, невесёлый; пришибленный, апатичный рухсыз кеше — вялый человек, лифматик (мед.) 2. нареч. 1) безжизненно, тускло күзләре рухсыз карый — глаза смотрят безжизненно 2) без пафоса, без подъёма; вяло, невесело, бездушно, сухо рухсыз сөйләү — говорить вяло, сухо (без пафоса) рухсыз эшләү — работать вяло, без подъёма
Ш. Н. Асылгараев, Ф. А. Ганиев, М. З. Закиев, К. М. Миннуллин, Д. Б. Рамазанова 2007: Татарско-русский словарь; Институт языка, литературы и искусства им. Г. Ибрагимова; Kazan. (2 volumes, 726 + 728 pages, ~56000 entries)