рәвеш I сущ. 1) а) внешний вид; внешний облик, обличье; форма элеккеге рәвешен саклау — сохранить прежнюю форму, прежний вид чырайга эшлекле рәвеш бирү — придать лицу деловое выражение б) вид, образ, уклад яшәү рәвеше — образ жизни в) манера; характер, тон эшне башкару рәвеше — характер ведения дел; характер выполнения үз-үзен тоту рәвеш — характер поведения 2) в ф. рәвештә а) в сочетании с прилагательными или причастиями на-ган образует наречные словосочетания ашыгыч рәвештә — спешно, немедленно көтелмәгән рәвештә — неожиданно шашынган рәвештә — бешено б) в ряде случаев образом; в ... виде шул рәвештә — таким образом тәҗелле рәвештә — спешным образом; спешно күңелле рәвештә — в весёлом настроении с весёлым видом 3) после сущ-го в знач. послелога рәвешендә как, в виде, в облике, с видом иллюстрация рәвешендә китерелгән — приведённый как иллюстрация проект рәвешендә эшләнгән тематик план — тематический план, составленный в виде проекта шаяру рәвешендә җавап бирү — ответить шуткой; отшутиться • - рәвеш белән - рәвеш үзгәртү - рәвешен үзгәртү - рәвешенә кертү - рәвешенә китерү II сущ. наречие || наречный урын рәвешләре — наречия места рәвеш ясалышы — образование наречий рәвеш тезмәләре — наречные (обстоятельственные) словосочетания - иярчен рәвеш җөмлә - рәвеш хәле
Ш. Н. Асылгараев, Ф. А. Ганиев, М. З. Закиев, К. М. Миннуллин, Д. Б. Рамазанова 2007: Татарско-русский словарь; Институт языка, литературы и искусства им. Г. Ибрагимова; Kazan. (2 volumes, 726 + 728 pages, ~56000 entries)